Twee jaar geleden begon de oorlog in Oekraïne. Het AgII startte snel met een aanbod voor de mensen die naar hier vluchtten. Eén van die mensen is Taisiia Herasymchuk. We blikken samen met haar terug op de afgelopen twee jaar.
Taisiia is afkomstig uit het Oekraïense Boetsja. Die stad kreeg het hard te verduren aan het begin van de oorlog. Taisiia stuurde eerst haar kinderen, toen 15 en 19 jaar oud, naar een Belgisch gastgezin dat hen wilde helpen en verzorgen. Daarna volgde ze hen zelf naar Brussel, waar ze sinds een half jaar ook aan het werk is.
“Ik kwam via Facebook eerst in contact met de organisatie Ukranian Voices”, vertelt Taisiia. “Daar nam ik deel aan een aantal activiteiten. Bon is daar op een vaste dag in de week ook aanwezig met een permanentie, dus op die manier kon ik me inschrijven voor een infosessie.”
Betrokken bij onderwijs
Waar ze het meest aan gehad heeft? Daar hoeft Taisiia niet lang over na te denken. “Het team van Bon heeft me heel goed geholpen aan een school voor mijn zoon. Dat is niet gemakkelijk om zelf te regelen. Mijn zoon volgt nu al een tijdje les in het Nederlands en dat gaat goed. Hij leert veel bij en denkt er zelfs over na om hierna misschien naar de universiteit te gaan. Ook daar speelt Bon nog steeds een rol. Men luistert naar onze noden, we bekijken samen alle opties en we worden begeleid bij onze keuzes. Daar ben ik als moeder heel dankbaar voor.”
Sportcoach in Brussel
“De informatie over diploma-erkenning vond ik ook heel nuttig tijdens de infosessies”, klinkt het bij Taisiia. “Ik heb twee diploma’s die ik in de toekomst zeker nog wil laten erkennen. Het is fijn om te weten hoe ik dat kan doen.”
Taisiia heeft jaren ervaring in de dans- en turnsector op de teller staan. Ze zocht in Brussel dan ook werk in die branche en stuurde haar cv naar talrijke scholen en sportorganisaties. “De school waar ik nu werk nam zelf contact op met Ukranian Voices, waar ik als vrijwilliger kinderen begeleidde. Zo kreeg ik een aanbod van hen.” Na een proefperiode van een maand kon Taisiia er vast aan de slag als sportcoach, en dat doet ze met veel plezier. “De taal is het moeilijkste, maar ik leer elke dag bij.”
Stabiliteit en veiligheid
Als Taisiia terugblikt op de afgelopen twee jaar, kan het verschil bijna niet groter zijn. Ze woonde in 2022 in één van de zwaarst getroffen gebieden van Oekraïne, waar ze eerst anderhalve maand in de kou leefde. “Mijn appartement was in heel slechte staat. Door de bombardementen waren er geen ramen meer en werd het al snel -10 graden binnen. Dat was een heel stresserende situatie”, vertelt ze.
“Nu woon ik in een shelter van Ukranian Voices. In de toekomst zou ik ook graag een eigen woning huren. Dat is nog steeds de grootste moeilijkheid. Maar de grootste behoefte is voor mij wel al vervuld: werk vinden. Nu ik dat heb gevonden, heb ik een gevoel van stabiliteit en veiligheid gekregen. Mijn kinderen hebben hier ook hun draai gevonden en daar ben ik blij om. Zij zijn het belangrijkst voor mij.”
De stabiliteit brengt voor Taisiia een aantal opties met zich mee. “Nu wil ik België graag zien”, vertelt ze met een glimlach. “Ik ben hier nog nergens geweest, ik ken enkel Brussel. Nu wil ik graag reizen en ook de rest van het land ontdekken.”
Bij de start van de oorlog in Oekraïne was het duidelijk dat heel wat mensen naar Europa zouden vluchten. Daarom creëerde het AgII meteen een speciaal aanbod voor die 'tijdelijk ontheemden', zoals hun officieel statuut heette. Zo kregen ze snel toegang tot informatie op maat via thematische infosessies over verblijf, leven en werken in Vlaanderen en Brussel. Daarnaast konden ze, net als andere inburgeraars, terecht bij onze trajectbegeleiders. Sinds januari 2024 kunnen mensen uit Oekraïne instappen in het volledige inburgeringstraject.